هدف از انجام اين پژوهش، بررسي عوامل موثر بر کاهش فساد مالي در سازمان هاي دولتي (موسسات پژوهشي تهران) است. پرسش اصلي پژوهش فوق، بر تاثير يا عدم تاثير عوامل فرهنگي، اقتصادي، سياسي، اداري ساختاري و رفتاري مديران، بر ميزان فساد مالي متمرکز شده است.
اين پژوهش به لحاظ هدف کاربردي است و هدف آن، توسعه دانش کاربردي در زمينه مطالعات سازماني است. از حيث روش، توصيفي پيمايشي است و باتوجه به نوع فعاليت موسسات پژوهشي مورد نظر (شامل 20 بنياد، پژوهشگاه، سازمان، مرکز و موسسه)، جامعه آماري از افراد آشنا به بوروکراسي (اعم از مديران، استادان صاحب نظر، اعضاي هيات علمي و متخصصان و کارشناسان مرتبط با اموراداري، فرهنگي، سياسي و اقتصادي) تشکيل شده است. براي نمونه گيري پژوهش، از روش تصادفي ساده استفاده شده و برآورد اندازه نمونه 317 نفر بوده است.
به منظور بررسي عوامل موثر بر کاهش فساد مالي در موسسات پژوهشي، از پرسشنامه و براي پاسخگويي به گويه ها، از طيف نقطه اي ليکرت و از آزمون هاي آماري متعدد شامل: آزمون کولموگروف اسميرنوف، آزمون تي در سطح يک جامعه، آزمون دوجمله اي (دواسمي) و آزمون فريدمن، استفاده شده است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهند که همه عوامل مورد بررسي با درجات متفاوت بر کاهش فساد مالي در موسسات پژوهشي موثرند.