اين پژوهش به صورت کيفي و با هدف کشف آئين رهبري فرماندهان شهيد، به منظور خلق يک نظريه بسترزاد (مبنائي) انجام شده است. نمونه انتخابي شامل هفت نفر از فرماندهان شهيد مي باشد که به هنگام شهادت عالي ترين درجه فرماندهي يعني مسووليت رهبري يک يا چندين لشکر را عهده داشتند. در اين تحقيق ابتدا با بررسي آثار مکتوب و صوتي نمونه ها، مضامين اوليه - طي فرآيند کدگذاري باز - استخراج و از دل آنها مقولات شناسائي شدند. آنگاه با انجام کدگذاري محوري، مقوله اصلي و رابطه آن با ساير مقولات مشخص گرديد. طبق نتايج پژوهش، «ميل به اسوگي» کانون رهبري فرماندهان شهيد است. اين مقوله از الزامات و راهبردهاي معيني مثل اعتقادات و باورها، جهاد نرم، بصيرت، جهاد سخت، انفاق و شهادت طلبي سرچشمه مي گيرد. پژوهشگران پيامد اين بحث را، «رهبري شاهد» ناميده، و در نهايت با استنباط از مستندات تحقيق، چهار گزاره حکمي پژوهش را تنظيم کردند.