با توجه به تحقيقات منتشر شده در زمينه کارآفريني دانشگاهي، امروزه تجاري سازي دانش براي بقاي دانشگاه ها امري لازم و ضروري تلقي مي شود. از طرفي همواره برخي موانع بر مسير بهره برداري صحيح از دارايي هاي فکري توليد شده در دانشگاه ها در جهت توسعه تجاري سازي دانش و کارآفريني دانشگاهي وجود دارد که شناسايي و رفع آنها امري اجتناب ناپذير به نظر مي رسد. از اين رو در اين مقاله تلاش شده است تا با نظرسنجي از خبرگان اين حوزه، عمده ترين موانع تجاري سازي دانش در دانشگاه تهران شناسايي شوند. بر اساس اين نظرسنجي، "بوروکراسي و عدم انعطاف سيستم مديريت دانشگاه"، و "ضعف ارتباطات و فقدان شبکه هاي ارتباطي ميان سرمايه گذاران، فعالان صنعت و دانشگاهيان"، به منزله مهمترين موانع تجاري سازي دانش در دانشگاه تهران شناسايي شده اند و عواملي چون "فرهنگ متفاوت فعالان صنعت و دانشگاهيان"، "قوانين ضعيف حفاظت از دارايي هاي فکري در سطح ملي"، "وابسته بودن دانشگاه به بودجه هاي دولتي"، "ضعف اطلاعات دانشگاه درباره نيازها و اولويت هاي بخش کسب وکار" و "عدم احساس نياز و فقدان انگيزه در دانشگاه براي تجاري سازي دانش" با فاصله کمي در رده هاي بعدي جاي دارند. در پايان نيز اصلاحاتي مربوط به دانشگاه و دولت براي برطرف کردن اين موانع پيشنهاد شده است.