امروزه دانشگاه ها علاوه بر پژوهش و آموزش، به ايفاي نقش در جهت ماموريت جديد مشارکت در توسعه اقتصادي جامعه نيز مي پردازند؛ به عبارت ديگر، امروزه تجاري سازي دانش به ضرورتي انکارناپذير تبديل شده است.اين در حالي است که هنوز دانشگاه هاي ايران نتوانسته اند به طور مطلوب دانش خود را تجاري نمايند. در اين مقاله تلاش شده است با استفاده از روش کيو موانع تجاري سازي دانش شناسايي شود و سپس با استفاده از تحليل عاملي کيو، ذهنيت هاي مختلف افراد نسبت به اين موضوع مورد تحليل قرار گيرد. روش کيو ترکيبي از دو روش کيفي و کمي مي باشد و همچنين رويکردي است که در آن ذهنيت هاي مختلف افراد نسبت به يک موضوع شناسايي مي گردد. در اين تحقيق پس از بررسي ادبيات تحقيق و انجام ده مصاحبه با خبرگان آگاه در اين حوزه، حدود 41 مانع شناسايي گرديد و توسط مشارکت کنندگان اولويت بندي شد. در نهايت، بر اساس يافته ها و نتايج تحليل عاملي کيو، ذهنيت مشارکت کنندگان به 3 عامل يا گروه دسته بندي شد؛ به عبارت ديگر، نتايج حاصل از تحقيق نشان داد سه ديدگاه مختلف يا الگوي ذهني نسبت به موانع تجاري سازي دانش در ميان خبرگان آگاه وجود دارد.