حکومت الکترونيک از طريق اثرگذاري بر نهادهاي اوليه جامعه، تاثير شگرفي بر مراتب توانمندي عمومي بر جاي مي گذارد؛ ضمن اينکه با توسعه فناوري اطلاعات، ارتباطات از راه دور، جايگزين تعاملات رو در رو مي شود و مباني شکل گيري احساس اعتماد در انسان و جامعه انساني دچار تحولاتي اساسي مي گردد. با توسعه فناوري جديد، امکان اعتماد از راه دور فراهم شده، فاصله دولت ها و ملت ها کاهش مي يابد؛ از اين رو، اهميت بررسي آثار حکومت الکترونيک بر نهادهاي اجتماعي و تاثير آن بر ميزان اعتماد عمومي و عدالت اجتماعي، مدنظر قرار مي گيرد.
در اين مقاله با تاکيد بر تاثير تعديل کننده ابعاد گوناگون عدالت بر رابطه حکومت الکترونيک و افزايش اعتماد اجتماعي، به پيمايش اين رابطه در ميان سه گروه استادان مديريت دولتي، کارگزاران حکومت و دانشجويان مديريت دولتي پرداخته، بر وجود رابطه معنادار ميان پويايي هاي نهادي حکومت الکترونيک(Institutional Dynamics of Electronic Government) ، افزايش ادراک عدالت اجتماعي، و نيز افزايش سطح اعتماد به دولت تاکيد مي شود.