ضرورت توجه به منافع عمومي در مديريت دولتي ايجاب مي كند كه مديران دولتي در فراگردها و رفتارهاي روزمره خود، نوعي جهت گيري عمومي داشته باشند. ضرورت تاكيد بر اعتماد عمومي و اعتماد درون سازماني كه روز به روز در حال كاهش است و همچنين الزام توزيع قدرت و توانمندسازي در كشورهايي كه فراگرد دموكراتيزه شدن را طي مي كنند، وجود رهبري خدمتگزار را ضروري ساخته و ايده خدمات دولتي نوين دنهارت به مثابه مفهومي كه در سال هاي اخير مورد توجه قرار گرفته است، بر ضرورت توجه الگوي رهبري خدمتگزار افزوده است. در اين راستا اين تحقيق درصدد است تا اثرات الگوي رهبري خدمتگزار را بر اعتماد و توانمندسازي در سازمان هاي دولتي بررسي نموده و رهنمودهايي را براي اثربخشي هر چه بيشتر مديران دولتي ارايه كند. از اين رو رابطه متقابل رهبري خدمتگزار با اعتماد سازماني و توانمندسازي از طريق تحليل تحقيق همبستگي مورد بررسي قرار گرفته، نتايج حاصله بر وجود رابطه اي قوي ميان رهبري خدمتگزار، اعتماد سازماني و توانمندسازي دلالت دارند. همچنين يافته هاي تحقيق بيانگر آنند كه تفاوت معناداري ميان ادراك كاركنان و مديران از رهبري خدمتگزار وجود دارد.