بررسي نحوه تعامل دو خرده سيستم سياسي و اداري در نمونه اعلي حکومت داري در طول تاريخ بشر، به طراحي و مدل سازي نمونه هاي برتر حکومت داري و اداره کمک مي کند. مشخصات چنين الگويي را مي توان به خوبي از سنت و کلام امام علي (ع) بازيابي نمود. سوال اصلي تحقيق، بر نحوه تعامل دو خرده سيستم سياسي و اداري در حکومت حق مدار علوي ناظر بوده، پژوهشگران بر شناسايي ابعاد اثرگذار بر اين تعامل تاکيد داشته اند.
اين پژوهش در دو مرحله ابتدا با روش تحليل محتواي کيفي نهج البلاغه و سپس طراحي مدل منطقي معرف مختصات خرده سيستم هاي سياسي و اداري منطبق، بر اساس روش تحليل منطقي انجام گرفته است. حاصل کار تدوين گزاره هاي بيست و نه گانه اي است که در پنج بخش طراحي شده اند. اين گزاره ها بر اساس اصل مبنايي توحيد و اصول موضوعه برابري مبتني بر يکساني در خلقت، آزادي و اختيار ناشي از همانندي در خلقت و قضاياي مبنايي تناسب حق و تکليف و تسهيل سير کمال گرايي انسان بنيان نهاده شدند. سپس در جريان نظرسنجي از خبرگان حوزه هاي نظري گوناگون، ديدگاه هاي آنان نيز مورد بررسي قرار گرفت و در نهايت، تاييد شد.
با استناد به نهج البلاغه دو خرده سيستم سياسي و اداري به گونه اي با يکديگر تلفيق مي گردند که هولوگرامي هماهنگ در جهت اهداف اصلي حکومت تشکيل شود. در اين هولوگرام خرده سيستم سياسي در پي تامين نظم، امنيت و عدالت مترصد تعيين رسالت، اهداف کلي و خط مشي هاي حکومت است. در حالي که خرده سيستم اداري عهده دار اجراي برنامه هاي مصوب خرده سياسي است؛ به گونه اي که بتواند در پي تامين خواسته هاي خرده سيستم سياسي، نيازهاي به حق مردم را مطابق با دانش عملياتي روز برآورده سازد.